recent werk
In 2022 nam ik nieuwe stappen in mijn werk. Ik ging schilderen en drukken op losse doeken die ik verwerkte in grote collage-installaties met daarin panelen en drieluiken. De natuur en de kunstgeschiedenis bleven mijn grootste inspiratiebronnen.
Voor de installatie “Het woud dat ziet” maakte ik houten drieluiken die ik beschilderde en bedrukte met fotografische elementen uit de natuur. Inmiddels heeft het drieluik als kunstvorm echt mijn hart gestolen.
Het zijn werken met “deurtjes” die je open en dicht kunt maken als een boek. Elk drieluik heeft daardoor verschillende invalshoeken.: gesloten, half open, helemaal geopend. Het levert steeds een andere compositie en een kleine verschuiving in sfeer op. En het is werk dat je als kijker mag aanraken, je hebt er zeggenschap over!
Begin 2022 bezocht tekstschrijver en journalist Mark van de Voort mijn atelier, waar ik bezig was met een nieuwe installatie voor de tentoonstelling “Het woud dat ziet”. Hij schreef er onderstaande tekst over.
Het verlangen naar de natuur is in het diepst van ons wezen verankerd. Zeker in coronatijden heeft iedereen op zijn eigen manier de schoonheid van de natuur herontdekt. Tijdens lange, kalmerende wandeltochten of als ideale stilteplek, ver weg van het wereldse rumoer. Ineens werd ook duidelijk hoe kwetsbaar ons klimaat is.
Door de eeuwen heen hebben kunstenaars hun band met de natuur gekoesterd. Een romantisch oord van retraite. De natuur als oerbron waar je als mens -dwars door de eigen historie heen- op zoek gaat naar een oorsprong.
In het werk van de Bossche kunstenaar Francine Steegs komen cultuurhistorie en natuur op vanzelfsprekende wijze samen. Doorkijkjes naar een andere dimensie, waarbij Steegs inventief zeefdrukkunst met schildertechnieken verbindt. Haar voorstellingen herbergen de mooiste natuurlandschappen. Wild vertakte bomen en weelderige wolkenpartijen zo ver als je kunt kijken. Achter die oneindige einder staren grote ogen uit een ver, vervlogen verleden je aan. Intense blikken die Steegs heeft ontleend aan historische portretten van onder anderen Velázquez, Lippi en Da Messina.
Het is een vraag die Steegs zich meerdere malen stelt bij het maken van haar werk. Twintig jaar geleden voltooide ze het drieluik Het woud dat ziet, geïnspireerd door een tekening van Jheronimus Bosch. Steegs raakte gefascineerd door een essentieel detail. De bomen in haar drieluik hebben ogen en lijken je aan te kijken, bemerkte ze. “Mensen uit het verleden staren je aan, de natuur blikt terug. Voor mij is het een wereld van schoonheid en troost. Een ongerept landschap waar de mens, zijn historie, de kunst en de natuur elkaar kunnen ontmoeten.”
Aangevuurd door de coronalockdowns hebben heel wat kunstenaars hun werk onder de loep genomen. Zo ook Francine Steegs. “Mijn werk is echt geëxplodeerd. Zonder afleidingen kon ik me volledig op mijn kunst concentreren”, vertelt ze. Voor de expositie Het woud dat ziet heeft ze drie nieuwe drieluiken gecreëerd. Bijzonder is dat de drieluiken zijn ingebed in een acht meter brede wandinstallatie van beschilderde doeken. Een enorm landschap van kleuren en natuurvormen strekt zich ineens uit. Een nieuwe richting voor Steegs waarbij ze haar kijker wil onderdompelen in een ervaring. De nieuwe drieluiken en haar panoramische doek vormen één samenwerkend geheel. Dan treden de panelen naar voren, dan richt je de ogen weer op het weidse, geschilderde natuurlandschap.
Mark van de Voort, maart 2022
